Kumikitang Asset ng isang Abroad

Sa gitna ng trabaho lalo na kapag araw ng suweldo, may mga sandali na napag-uusapan naming mga Pinoy ang SAHOD at INVESTMENT.

Sa isang ordinaryong OFW, nakakabulol sagutin ang mga tanong tungkol sa INVESTMENT. Napabuntong hininga ng malalim at nauubo lalo na kapag wala pa talagang mabanggit na kabuhayan na mula sa katas ng pagtatrabaho sa ibang bansa.

Investment - ay asset o bagay na nabili na nagkakaroon ng karagdagang kita o tumataas ang halaga habang tumatagal.

Para sa aming nasa Saudi, mahalaga ang bawat pera na aming kinikita. Dahil hindi lang naman ito basta lang pera na natatanggap namin bilang sahod. Nakapaloob dito ang lahat ng mga bagay na kinalimutan pansamantala. Sine, alak, night life, litsong baboy, at lahat ng ipinagbabawal sa bansang ito. Kumbaga, trabaho lang muna at sa susunod na ang pagliliwaliw. May oras para sa pagsasaya at habang nasa Saudi, trabaho muna ang prayoridad.

Lupa, bahay at sasakyan. Ito ang mga unang mga properties na nagkakaroon ang mga nangingibang bayan. Subalit ang mga assets na ito ay masasabing patay o DEAD INVESTMENT dahil hindi naman kumikita maliban na lang kapag ito'y ibinenta o ginawang isang kabuhayan.

PAGTITINDA - ito ang pinakaunang investment na aking sinusugalan sa unang mga taon ko bilang isang OFW. Madali lang kasi ang pagset-up at sa halagang P5,000 ay makakaumpisa na. Kahit nasa loob lang muna ng bahay ay puwede ito hanggat alam ng mga kapitbahay o ng mga tao.

Mula sa simpleng tindahan ay maaring maging "sari-sari store" o lumago pa depende sa humahawak ng management nito. Hindi masyadong malaki ang kinikita ng tindahan pero ang mahalaga ay matutugunan ang pang araw-araw na pangangailangan ng isang tahanan na hindi inaalala kung saan kukuha ng gagastusin.

Ang tindahan kapag lumago, naging "sari-sari" store. At kapag hindi, naging "sara-sara" store.

PASADA - pangalawa sa mga humaharurot na asset depende sa lugar na tinitirhan ng isang OFW. Bawat bayan kasi sa atin ay may sariling istilo ng transportasyon. Katulad ng isa kong kasamahan na nasa Cavite, napagtiyagaan niya ang nabiling mini-bus at kinuhanan ng franchise. Kaya ngayon, humaharurot ang kanyang mga bus sa kalsada ng Cavite City.

Traysikel, jeepney, multicab hanggang sa bus ay kayang-kaya itong bilhin ng isang OFW. At sa mga nasa bulubundukin nakatira katulad ko, na tanging "habal-habal" o "skylab" ang pumapasada, ay namuhunan din ako. Ngunit hindi rin siya ganoon kalakas dahil sa dami ng kumpetisyon. Ang pagpapasada ay mainam kung nasa bayan o siyudad.

Ang traysikel na ito ay kayang magbiyahe sakay ang siyam na pasahero.

SUGAL - maraming OFW ang nahihimok na mag-invest sa stock market at manukan. Ito kasi ang aking naririnig sa mga pinoy na aking nakakasalamuha. Mangilan-ngilan rin silang humihikayat sa akin, kaso takot lang talaga ako.

"Ang stock market, isang sugal?". Sa katunayan, galing sa mga Indian kong kasamahan na mga stock holders ang salitang sugal sa stock market. Kung hindi kabisado ay huwag nang pasukin. Ngunit marami ang mga OFW na pinapasok ang stock market lalo na iyong mahilig magbasa ng dyaryo at sumilip sa FOREX at stock exchange.

Manukan, ito iyong asset na pinag-uusapan ng mga OFW na may kinahihiligan. Hindi iyong pag-aalaga nung broiler chicks, kundi iyong rooster chicks na panabong (derby). Nakakatuwa na malaki pala ang kinikita ng mga OFW na may sabungan este iyong may farm ng ganitong klase ng manok.

Buy and Sell method ng Stock Market. Larawan mula sa Google.

PALAYAN - ito ang investment na aking pinasok at pinagkakaabalahan sa kasalukuyan. Gusto ko rin itong pagyamanin dahil unti-unting humihina ang ating agrikultura. At kung sakaling naisangla ng isang OFW ang mga lupain noon para matugunan ang pangangailangan para lamang makapag-abroad, ito na ang pagkakataon para ito ay mabawi at muling buhayin. Malaki ang kita sa pagsasaka kung may nakalaang budget para lamang dito.

Mainam ang ganitong investment dahil malayo ang taggutom. May kita ka na, sigurado pang may kakainin ang pamilyang naiwan sa Pinas. Mas malawak na bukirin, mas malaki ang kita.

Ang palay ay inaani pagkatapos ng tatlo hanggang apat na buwan depende sa variety nito.

PAUPAHAN - Isang halimbawa dito sa Saudi kung saan malaki ang kinikita ng mga real estates sa mga apartment na for rent. At sa ibang OFW, ang bahagi ng sariling bahay ay ginagawang kuwarto para paupahan lalo na iyong may malawak na lote at malaking bahay.

Kung palayan ang naiisip namin na nasa probinsiya, paupahan naman ang mga nasa siyudad. At sa mga OFW na medyo nakapag-ipon na ay nagagawa nila ito. Sa pagbili ng lupa ay kaagad pinapatayuan ng apartment o boarding house. Sa ganitong paraan, kumikita ang lupa at unti-unting bumabalik ang puhunan.

Sa Pinas, duplex o triplex ang kalimitang apartment. Sa Saudi ay parang condo style.

Kapag may mga ganitong kabuhayan ang isang OFW, siguradong mabubuhay ang pamilyang naiwan na hindi inaabangan ang araw kung kailan magpapadala ng pera ang OFW na miyembro ng pamilya. At kapag lumago, baka sakaling maisip na rin ng isang OFW na di na muling umalis pa.

Holy-Holidays

Nagsisimula na ang mga pagdiriwang sa Pilipinas. Nandiyan na ang mga kulay pulang numero sa kalendaryo na nagpapahiwatig ng walang pasok o di kaya ay double pay sa mga magtatrabaho.

Ang mga holiday galores sa Pilipinas ay minsan hindi namamalayan. Nandiyan iyong tipong magugulat na lang kung bakit may nagbago sa mga programa ng TFC. Inulit ang episode ng Kris TV kanina at nagdrama ang It's Showtime. Malalaman lamang ang dahilan kapag napanuod na ang TV Patrol.

Sa mga nagtatrabaho, hindi napapansin ang bilis ng mga araw pero siguradong ang rason kung bakit may pagdiriwang ay hindi kinakalimutan.

Saudi has only one official holiday and that is on every 23rd of September. After end of Ramadan and Hajj, a total of ten days are officially celebrated but the date declaration is not fixed depending on the moon's position.

At dahil Holy Week ngayon, kasama sa pagninilay-nilay ay ang paghahanda ng mga pagkaing karaniwang makikita tuwing semana santa. Isa na diyan ang masarap na ginataan.

At sa paghahanap ng sangkap, nagulat ako sa aking nalaman.

Mahal.........mahal........mahal...........

Mahal na pala ang saging SABA. Kelan pa?

Hindi uso ang paghingi ng resibo sa tuwing bumibili, kaya tinandaang maigi ang presyo.

Driving in Saudi: Yes or No

If you're a woman working in Saudi Arabia, this post is not for you. Women are not allowed to drive cars in this country.

However guy expatriates, who are not driver in profession but having a family iqama like me have the benefit of owning a car. But driving in Saudi is the most critical decision that I would possibly make. So I'm writing this post in english, so comments and suggestions from other nationalities working in the kingdom will be freely recognized .

Yes to Driving!
There are so many advantages why an expatriate must drive a car here in Saudi Arabia.

1. Saudi Arabia has the cheapest petrol. The premium diesel fueling a car is only 0.45 riyals per liter or around six pesos in Philippines. Just imagine how many kilometers a car could run at 15 riyals full tank. Maybe more than a week. The whole world fuel prices are increasing but Saudi Arabia and other Gulf countries kept their fuel prices low.

2. Having the cheapest petrol, Saudi Arabia also has the cheapest car sale and car rental. Without a down payment and monthly installment plan for as low as 600 riyals, you can have your brand new car. Or you can rent a car for 90-100 riyals for 24 hours.

3. Public transportation is not available in some cities. So driving an own car is necessary. However, if you have contacts to legitimate taxis (only few), then this will not be a problem.

4. The country has good and excellent widened highways. The well managed roads are mostly four to six lanes, one way route.

5. Well, the country has the best technology in terms of managing and controlling traffic. They recently introduced the system (called SAHER) for generating charges & fines and inquiries purposes. Once captured by their camera, immediately they will send SMS on violator's registered mobile. The violator can settle his penalties at home at his convenience. One must be registered in www.moi.gov.sa to have a complete access.

No to Driving!
Saudi Arabia has no good record in term of driving.

1. The highest accident rates brought by driving was recorded here in Saudi Arabia. I witnessed some of them and Mr. Google knows it! The high standard highways gave not only comfort but made the driver unnoticed that he exceeded the car's speed limit.

2. Fuel is low but violation fines are extremely high. There are traffic cameras situated on highways and only veteran drivers know well the location. Exceeding speed limit captured by a camera costs 300 riyals. How much it would be if you caught by other cameras in same highway? There are more expensive fines than this.

3. There are problems that might be encountered along the road. And waiting for a "Good Samaritan", is not common in here. I must handle the troubleshooting first before calling help from known friends.

4. Driving here would exposed me to Saudi strict law. Accident is uncontrollable and everyone knew that the punishment for death is only death.

5. Nowadays, there are so many expatriates in Saudi due to industrial expansions. As benefit competition between companies, some provided cars to their employees. Salaries also adjusted in such a way that an ordinary employee could avail luxuries. Parking spaces in the cities are also in competition. What is then the used of having a car if it was parked very far from the door step?

6.  In between traffic trouble, traffic officer will not speak nor understand english. So sometimes, explanations brought more troubles. I remembered a friend complaints because he was once caught on the road, "There are so many expat in Saudi, traffic police should know international language.". He was then replied by a guy, "My friend, we're not in London or America.". A reminder that this is an Arabic speaking country.

Driving, I'm thinking of it!