Sa probinsiya.
Nakapag-apply ng trabaho sa abroad. Pumasa.
Inasikaso ang papeles at kaukulang dokumento.
Kinondisyon ang sarili para sa nalalapit na pag-alis.
Nag-impake.
Nagpaalam sa pamilya.
Sa Manila.
Ipinasa ang mga dokumento.
Sigurado na ang pag-alis dahil may visa nang nakalaan.
Nagpamedikal. Pumalya.
Humingi ng pangalawang opinyong medikal.
Positibo. Sablay nga!
Ang walang hiyang sakit. Di mo inaasahan. Di mo matanggap.
Kapalaran na maging isang OFW minsan nakakawalang gana.
Nandoon ka na! Kaunti na lang sana.
Nakakalungkot. Nakakaiyak.
Ganun talaga ang pangarap.
Parang ulap sa alapaap.
Nahahawi ngunit paunti-unti at mabagal.
Natutupad pero may mga pagsubok. Kailangan labanan. Kailangang mapagtagumpayan.
Kailangang maghintay. May tamang pagkakataon.
Patuloy lang tayong mangarap kaibigan.
Ang pagiging isang OFW ay sadyang ganyan!
Maging matibay sa bawat hamon ng masalimuot na buhay at unos ng masamang pagkakataon.
Marami pang magandang oportunidad ang sa iyo ay nakalaan.
Mga pagsubok ay siguradong malalampasan.
(Bird's eye view near Manila)
No comments:
Post a Comment