How to Apply a Dependent Single Exit Re-entry Visa Online

Ang Exit Re-entry Visa ay isang dokumento na kailangan para makalabas at makabalik sa Saudi ang isang Expat na uuwi para magbakasyon.

At dahil sa bagong teknolohiya, napadali ang pagkuha ng visa dahil hindi na kailangan pang pumunta ng Government Relation officer sa Saudi Passport Department para lang mag-apply ng visa. Iwas sa pila at ilang minuto lang ay maibigay na nila ang electronics visa na kakailanganin natin.

Para sa mga OFW na nasa Family Status o iyong nakapagdala ng pamilya dito sa Saudi, narito ang paraan kung paano kumuha ng visa para sa iyong pamilya o dependents na nasa apartment lamang. Tama! Tayo mismo, bilang kanilang SPONSOR, ay may kakayahan na makapag-apply para sa mga dependents natin gamit lamang ang internet. Siguraduhin lamang na nakarehistro kayo sa Saudi Arabia Ministry of Interior (MOI).

Saudi Exit Re-entry Visa

1. Pumunta sa website na www.moi.gov.sa at maglog in.

2. Pindutin ang iyong eDashBoard (parang profile sa facebook) at pumunta sa kolum ng iyong Dependents. Pindutin ang More detail.

3. Piliin and dependent na aaplayan mo ng exit re-entry visa. Pindutin ang More Detail.

4. Kumpirmahin na nabayaran na ang visa (online banking). Pindutin ang Issue Visa.

5. Basahing mabuti ang mga kondisyon at iclick ang loob ng kahon kapag sang-ayon kayo. Piliin ang OK.

6. Piliin ang Single sa Visa Class. Kapag sigurado na kayo sa petsa ng kanilang pagbalik, piliin ang Return Before. At kapag hindi sigurado at kung gusto nang mas mahabang validity ng visa, piliin ang Duration at ilagay kung ilang araw. (Kaya ito hanggang 9 na buwan o 270 araw basta valid pa ang iqama). Pindutin ang Issue Visa.

7. Kumpirmahin kung tama ang mga impormasyon. Pindutin ang Confirm.

8. Pindutin ang Print para sa hardcopy at idikit sa pasaporte. Makakatanggap din tayo ng SMS mula sa MOI ng transaksyon na ginawa natin.

Paalala: Ang visa hardcopy ay hindi na kailangang ipakita sa Saudi Immigration ngunit hinahanap ito sa ibang paliparan katulad ng sa Pilipinas.

Bakit Pipiliin mo ang Saudi para Magtrabaho

NAIA Terminal 2, Manila, Philippines

 Bakit ka ba nangingibang bayan?

MAKAIPON? MAGANDANG BUHAY? GALA? KALAYAAN?

Maraming rason, iba't ibang dahilan. Ang ating mga dahilan ang ating mga naging pamantayan kaya tayo ay nasa Middle East, Amerika, Canada, Australia, Europe, Hongkong, at marami pang iba.

Jubail, Saudi Arabia

Ito ang mga dahilan kung bakit mas pipiliin mong magtrabaho sa Saudi kaysa sa ibang mga bansa. Ito ay base sa sarili kong mga dahilan. Bawat tao kasi ay may kanya-kanya at sariling pamantayan.

Walang TAX. Masarap talagang magtrabaho kung ang ibinabayad sa iyo ay buo at walang bawas. Ang bawat katas at patak ng pawis ay ang halaga ng pera na iyong pinagsikapan. Dito sa Saudi, ang sahod na iyong pinirmahan ay buong matatanggap at walang bawas.

Murang Bilihin. Kahit sabihin pa ng iba na mababa ang sahod dito, ay ayos pa rin. Dahil mura lang din naman ang mga bilihin mula sa pagkain at kagamitan. Katulad ng gamit ng bata, mas mura ng 20 to 30 porsiyento ang presyo ng gatas at diapers dito kung ikumpara sa Pinas. Itinuturing na mas mababa ang cost of living sa Pinas kung ikumpara mo sa mga bansang madalas pinupuntahan ng mga OFW .

Isa pang pinakamura dito ay ang presyo ng petrolyo. Ano pa ba ang aasahan mo mula sa top exporter ng langis sa buong mundo? Talagang pinaninindigan nila na mas mura ang isang litro ng petrolyo kaysa sa tubig.

Diskriminasyon sa trabaho. Ang kulay ng balat at ang bansang pinanggalingan ay isang factor ng employment discrimination. Subalit hindi ito kasing lala katulad ng mga nababasang article sa Hongkong, USA, Canada, at Singapore. Inaamin din naman kasi ng mga lokal dito na wala pa silang kakayahan sa ibang mga trabaho na sa ngayon ay pinupunan ng mga banyaga. Basta sa ngayon, kailangan pa rin nila ng mga manggagawa mula sa ibang mga bansa.

Benipisyo. Padami ng padami ang mga kumpanya dito sa kaharian. Para lang mga kabute na nagsipagsulputan. At dahil sa kumpetisyon at para makaenganyo ng mga bagong empleyado, pagandahan sila ng mga benipisyo. Sa Middle East, lalong lalo na sa Saudi, ang isang Pinoy ay wala halos babayaran na placement fee, libre ang pagkain at bahay ng halos karamihan ng mga kumpanya. Libre din ang hospital at gamot dahil halos lahat ng trabahador ay may sariling health insurance. At kapag tuloy-tuloy ang kontrata, may isang buwan o higit pa na vacation leave na may bayad at libre ang pamasahe. Hindi mo iyan makukuha kapag ikaw ay nasa Europe o Canada na kadalasang may 2 weeks vacation leave lamang kada taon. Maliban sa maiksing bakasyon ay pag-iipunan mo pa ang napakamahal na pamasahe.

Diet sa Bisyo. Sino bang makapagsabi na pinayagan ng babae na muling makapag-abroad ang dating babaero at lasenggero niyang asawa. Aniya, "Kapag sa Saudi, walang problema". Dito sa kaharian, malilimitahan ang lahat ng mga bisyo. Dahil ang bisyo na nakakasira sa kalusugan ay may kaparusahan sa bansang ito. Mahigpit na kung sa mahigpit. Tayo naman ay may sariling pag-iisip. Nasa iyo na iyon kung ikaw ay sumunod sa batas o ipagpatuloy ang nakasanayan mo.

FINANCIAL AID. Dito sa Saudi, ang bangko mismo ang mag-aalok sa iyo para magloan. Sa 3% hanggang 6% annual interest ay mababa pa rin ito kung ikumpara sa interest rate ng mga bangko sa Pinas at kahit sa ibang bansa sa mundo. Ang requirements dito ay kakaunti lang dahil sa ipinatutupad na national ID system kaya  ang proseso ay napakabilis. Sa huling transaction sa bangko, ang requirements para makapagloan ay employment certificate, payslips, at bank transfer certificate lamang na makukuha mo mula sa HR ng kumpanya. Hindi mo ito mararanasan sa Pilipinas dahil sa requirements pa lang ng bank loan ay baka magback-out ka na sa sobrang dami ng kailangang gawin.

Krimen. Sa kabila ng hindi magagandang balita sa Saudi, mas mababa pa rin ang mga krimen na nangyayari dito. May nakawan din naman dito. Ilang beses na akong nakakita na kinuha ng isang batang lokal ang pera sa bulsa ng polo ng isang Bangladeshi. Ngunit hindi ito kasing lala ng walang konsensyang nakawan at holdapan na laman ng mga balita sa TV at diyaryo na humahantong sa pagpatay.

Ang buhay sa Saudi ay masasabi kong "SANAYAN LANG". Ang pamumuhay dito ay kakaiba at sobrang layo sa ginhawang tinatamasa ng mga OFW na nakadestino sa ibang lokasyon.

Epekto ng Bakasyon

Nagkakaedad na!

Ilang taon na rin akong pabalik-balik dito sa Saudi Arabia. Hindi ko lubos maisip na dito pala mauubos ang natitirang kasaysayan ng aking kabataan.

"Totoy" pa akong maituturing noong unang dating ko dito. Ngayon nawala na sa bilang sa kalendaryo ang edad ko. Ang bawat bakasyon ko sa Pinas ay isang guhit na dumadagdag sa edad ko.

Kung dati, marami sa kapamilya ko ang sumasalubong sa akin sa paliparan. Ngayon, animo'y nakakasawa na ang sundo-hatid na eksenang kinagawian. Natuto na akong umalis nang nag-iisa, kaya natutunan ko na rin ang dumating na mag-isa. Minsan nga, sorpresa pa. Iyong walang nakakaalam sa pamilya na magbabakasyon na.

Ang kada taon kong bakasyon sa Pilipinas ang nagbigay sa akin nang normal na buhay sa kabila ng pagiging isang OFW. Ang aking presensiya at pakikipagkita sa aking mga kapamilya nang regular ay nakakabawas sa homesick na kadalasang sakit na bitbit naming mga OFW.

Noong nagkaroon na ako nang sarili kong pamilya na isinama ko dito sa kaharian ay tuluyan nang naitaboy ang homesick. Kasama na rin doon ang unti-unting pagluwag ng aking kapamilya sa akin. Minsan nga nang umuwi kami, ay tuwang-tuwa na naghihintay ang aming kapamilya sa aming pagdating. Ang lalaki ng kanilang mga ngiti habang paparating ang sasakyan. Pagbaba namin ay agad kaming sinalubong ngunit ni isa wala man lang pumunta at yumakap sa akin. Parang na out-of-place ako. Pati bagahe at mga pasalubong ay halos ako ang nagpasimunong magbuhat. Nandoon sila lahat, karga-karga ang aking anak na kinasabikan nila nang husto! Wala nang pumapansin sa tatay ng bata na isang OFW.

Marami na sa aming mga OFW sa Saudi ang nagdadala ng pamilya. Isang benipisyo na ipinagpasalamat ko nang husto. Dahil sa pagkakataong ito, maraming bagay ang napapanatiling nasa maayos. Nasusubaybayan ko ang paglaki ng aking anak, kapiling ang asawa, at buo ang sarili kong pamilya.

Malayo man kami sa buhay at lipunan na aming nakasanayan pero nanatili pa rin ang tradisyon at kultura na aming kinagisnan.
_________________________________________________________

Anong buwan ka ba magbabakasyon? Ito ang kadalasang tanong na maigi naming pinag-iisipan. Iniiwasan din kasi namin ang mga buwan kung saan kailangan nang malaking halaga sa pag-uwi.
Nagiging masinop na kasi ang karamihan sa aming mga OFW. Hindi nagbabakasyon kapag walang sapat na pondo para gastusin sa bakasyon. Alam kasi namin, na sa tuwing bakasyon ay malaking pera ang aming pinapakawalan. At kapag hindi maiwasan ay baka di mamalayan na said na ang ipon. Ilang beses ko nang maranasan na tanging maintaining balance na lang ang natira sa bangko pagbalik ko sa trabaho. Kaya todo kayod at ipon ulit para makabawi.

Sa lahat ng mga buwan, sigurado ako na Disyembre ang pinakamagastos. Ngunit minsan naiisip ko rin na,"okay lang ang gumastos kung masaya at worth it naman!"
_________________________________________________________

Sa pagbili ng mga pasalubong ay malaki din ang kailangang gastusin. Depende pa iyan sa presyo ng bagay na bibilhin.

Natuto na akong mag-ipon para dito. Para pagdating sa araw ng bakasyon ay kaunting pera na lang ang kailangang idagdag para makumpleto ang mga bagay na bibilhin. Kailangan din malaman ang tamang araw kung kailan ipabagahe ang mga pasalubong kapag alam na hindi ito kakasya sa bag at imposibleng maisabay sa pag-uwi.

Dalawa hanggang tatlong linggo by air freight bago magbakasyon ang magandang pagkakataon para magpabagahe ng mga pasalubong. Sigurado na kasi na nakarating na sa Pilipinas ang mga ito bago pa umalis.

Buhay ng Trailer Driver sa Saudi

Kasama sa trabaho ang pagsundo ng mga trailer truck na may lulang chemical tank sa gate ng kumpanya. Ito ang nagsusuplay sa amin ng kemikal na ginagamit sa plantang pinagtatrabahuan. At sa linggong ito, ang mga driver na naghahatid ay mga Pinoy.

Nang minsan ako ang nangangasiwa sa pagdiskarga nang laman ng tangke ay napagkuwentuhan namin ng isang Pinoy driver ang kanilang kalagayan sa pagmamaneho ng sinasakyang trailer truck at ang buhay nila bilang driver.

Gusto ko sanang kuhanan ng larawan o di kaya ay mairekord ang mga pinag-usapan namin. Kaya lang bawal ang cellphone at camera. Kailangang iwanan sa guard house ang gadget sa tuwing papasok sa planta. Ganunpaman, masaya pa rin ang aming kuwentuhan at ito ang mga nilalaman ng aming usapan.

Highway in Abqaiq, Saudi Arabia.

"Galing pa kami ng Jeddah, nandoon ang base namin. Halos isang linggo na kami dito. Tumambay pa nga kami ng ilang araw sa may check point dahil nahold kami ng pulis. Paso na kasi ang mga gate pass ng trailer.

Iyong truck lang ang amin dahil iba-iba ang aming hinihila. Kung ano ang inuutos sa amin, iyon ang aming naging trabaho. Hindi namin alam kung kailan kami makakabalik sa aming base. Hanggat may trabaho pa ay dito muna kami sa Jubail pansamantala.

Sa bawat biyahe, binibigyan kami ng kumpanya namin ng allowance. Iyon ang kinukuhanan namin ng gasolina at pagkain. Kaya masaya kami kapag may biyahe dahil may extra income kami. Ang allowance na binigay ay tinitipid namin. Hindi kami laging bumibili ng pagkain sa mga restaurant. Nagluluto kami. Meron kaming maliit na gas stove, kaldero, galon ng tubig at mga de latang pagkain. Sa oras na nagugutom ay may kanin at ulam kaming nadudukot habang nagmamaneho.

Ang sasakyan na iyan ang naging bahay namin. Kung saan man kami makakarating, siguradong mayroong barracks na nirerentahan ang kumpanya namin. Ang kaso, walang parking space para sa mga malalaking sasakyan na tulad ng dala namin kaya malimit di na kami natutulog doon. Sa sasakyan na kami natutulog."

"Maayos ngayon dahil taglamig. Pero kapag tag-init, para kaming ginisa ng sariling pawis dahil sa init. Hindi kasi kaya ng aircon ng sasakyan na palamigin ang loob."

"Kung saan may malawak na lugar, doon kami humihinto. Magluluto at matutulog. Kapag sa tabi ng dagat, nakakapamingwit kami. May huli at ulam na kaming isda bago umalis. Inaalam din namin ang susunod na istasyon na puwedeng maligo at para sundin ang tawag ng kalikasan. Hindi naman puwedeng basta na lang tumabi at huminto sa daan dahil delikado. Malalim kasi at malambot ang gilid ng kalsada at baka mabaon ang mga sasakyan namin. Kaya sinisigurado na may tamang pundasyon ang mga lugar na hihintuan katulad ng ilalim ng tulay at mga gasolinahan. Kapag may problema at di na kayang tumakbo pa, tatawag lang kami para magparescue sa tauhan ng kumpanya. Kung sino ang nasa malapit na bayan ay siyang magliligtas sa amin.

Hindi ito Pilipinas na ang bawat truck ay may kasamang pahinante. Dito, ang driver ay mag-isa kaya ang lahat ay nasa aming kamay. Ang sariling kaligtasan at ng truck na minamaneho. May nagnanakaw din ng mga gulong ng sasakyan dito. Yung sa amin, walang nagkainterest dahil puro China made ang mga iyan.

Noong bago ako rito ay mahirap dahil hindi pa kabisado ang daan at pahirapan ang magtanong. Pero ngayon ay may kaunting alam na sa lengguwahe ng Arabo at may celphone na kaya medyo madali. Kaming magkakasama, nagtatawagan kami kung saan ang daan para ihatid ang mga kargamentong hila namin.

Ang matinding kalaban namin dito ay ang "truck ban". Bawat bayan ay may iba't ibang oras para sa pagdaan ng mga truck. Kailangang sa oras na iyon ay makakarating ka na at kung hindi ay matatambay ka sa tabing daan at sa susunod na araw pa ang alis mo. Kaya minsan walang tulugan, para lang maabutan ang oras. Matutulog na lang ulit kami kapag nakaligtas at nasa loob na kami ng bayan."
 
Kapag itong tangke ng chemical ang dala namin, mauga kapag kalahati. Umaalog kasi ang laman. Pero kapag puno o di kaya walang laman ay walang problema. Hindi namin minsan alam kung ano ang mga karga namin. Binabasa lang namin ang MSDS na nakalakip sa dokumento na aming dala. ", pagkukuwento ni Kuya.

Red sand dunes near Riyadh.

Ang Material Safety Data Sheet (MSDS) ay isang dokumento na naglalaman ng impormasyon ng isang produkto. Nakasaad dito ang kanilang chemical components, chemical at physical characteristics, kung gaano ito ka delikado at kung paano ito maiwasan, at marami pang iba. Mahalaga itong basahin para sa kaligtasan ng kumakarga.

At dahil lagi naming ginagamit ang kemikal na ito, ibinahagi ko kay Kuya ang ilan pang kaalaman at impormasyon para makilala niya nang husto ang kargamentong dala niya. Sabay na rin nang pasasalamat sa pagbahagi ng kanyang karanasan bilang isang trailer truck driver dito sa Gitnang Silangan.

Sundalo - Sa Aking Karanasan

Maliit pa lang kaming magkakapatid, isinasama na kami ng tatay kong sundalo sa paninirahan sa isang kampo sa Mindanao. Nakakaawa kasi si tatay kung mag-isa lang siya sa kampo. At mas iba talaga kapag buo ang pamilya. Marami din namang mga sundalo ang nagdadala ng pamilya sa kampo kaya nakisabay na rin siguro sa agos at nakapagdesisyon nang ganoon si nanay.

Larawan kuha mula sa net.

Lumaki kami kasama ang mga sundalo. Kung saan sila madidestino, ay kasama din kaming mga pamilya. Natirhan namin ang South Cotabato, Davao del Sur, North Cotabato, at Maguindanao. Kaya hindi na bago sa amin kung marami kaming paaralan at kahit kaming magkakapatid ay hindi pare-pareho ng ALMA MATER.

Lahat kaming mga bata sa kampo, iniidolo ang trabaho ng aming mga tatay. Bakit? Dahil ginagawa nila ang kanilang makakaya para ilihis ang mga taong nais manggulo at para hindi masaktan ang mga sibilyan.

Ang magandang tanawin na ito ay matatagpuan sa Maguindanao.

Mula sa mga rebelde, nagkaroon nang sagupaan ang mga sundalo sa Moro National Liberation Front (MNLF) sa probinsiya ng Maguindanao at ilang bayan sa North Cotabato. May pagkakataon pa nga na kaming mga kabataan ang nagdadala ng bala ng kanyon mula sa taguan nito para ibigay sa gunner na siyang hihila ng tali para ito paputukin. Iyon ay dahil wala ang mga tatay namin at kakaunti ang mga sundalong naiwan sa kampo.

Noong naging integrated ang MNLF at nagkaroon ng Autonomous Region in Muslim Mindanao (ARMM), medyo mapayapa na. Ngunit, ilang buwan lang ang itinagal nito dahil dumating ang isang sigalot kung saan ang mga Moro Islamic Liberation Front (MILF) ang naging katunggali ng pinagsanib na puwersa ng AFP at Integrated MNLF.

Taong 2000, kasagsagan ng mga giyera sa Maguindanao, napadaan kami sa isang eskuwelahan sa bandang Buldon. Kagagaling lang namin noon sa isang school press contest na idinaos sa Visayas at tanging ito lang ang daan (Marawi to Cotabato route) na malapit pauwi sa Parang, Maguindanao. Kahit ordinaryong eskuwelahan ito pero mararamdaman mo ang tensyon. Isa din kasi ito sa lugar na laging binobomba ng militar. Nakuha ng atensyon ko ang isang estudyante na may bitbit na baril. At animo'y galit sa akin nang malaman na ako'y anak ng sundalo. Ang mga kaklase niya ang pumigil at nagpatahan sa kanya. Narinig ko sa kanila na "Hindi yan kasali, Inosente yan". Estudyante lang din siya katulad ko pero may ipinaglalaban na siya.

All-Out-War! Matindi ang bakbakan. Ang rutang minsan kong nadaanan ay hindi na ligtas. Nag-aaral na ako sa kolehiyo nang nasugatan ang tatay ko sa isang engkuwentro. At sa semestral break ng klase ay ang uga nang pagsabog ng kanyon ang bumulaga sa bakasyon ko. Marami ang namatay. Ang ilan sa kanila, malapit na kaibigan ng tatay.

Minsan hindi ko maipaliwanag ang giyera sa Maguindanao. May pagkakataon kasi na kahit malapit na ang grupo ng mga rebelde sa kampo ay wala namang bakbakan na naganap.  Wika nga nila, "pag walang utos, walang giyera". Hindi ko rin maunawaan kung bakit pa kailangang mag-away gayong puwede naman palang mamuhay nang tahimik at walang gulo.

Ang Terorista at ang Bangsamoro Basic Law.
Marami akong nakasalamuha na mga Muslim. Karapat-dapat naman talaga sa kanila ang pagbabago at kapayapaan. Malamang ang BBL ang maging susi nito. Ganunpaman dahil ito ay isinusulong ng bandidong grupo, para sa akin, ito ay malabong mangyari. Paano ba maitatayo ang bandila ng kapayapaan kung ngayon pa lang ay marami nang dahas ang nagagawa nila? Huwag sanang kalimutan ang mga sibilyan na pinatay sa Lanao del Norte noon at maya't mayang pagsabog ng bomba na sibilyan ang puntirya sa ngayon. Paano na kaya kung ang kanilang lakas militar ay maging lehitimo? Paano na ang mga militar ng gobyerno? Kaya nga iisa lang ang tandang sa aming alagang manok dahil nagsasabong kapag dalawa sila.

Kung mula sa MNLF ay nabuo ang MILF, at dahil sa MILF ay may BIFF, hindi pa ba nadala ang gobyerno na mas lalong lumalaki ang problema? Nanganganak lamang ito. Mas malakas ang MILF kaysa MNLF, at mas tuso ang BIFF kaysa MILF, ano pa kaya ang kayang gawin ng susunod na sangay nito? Ang mga grupo na ito ay may kapasidad na magkanlong ng mga terorista at gumawa ng mga kaguluhan sa iba't ibang parte ng Mindanao.

Sang-ayon ako sa Bangsamoro Basic Law pero ang pakikipagbati sa isang grupo na alam naman natin kung ano ang istilo ng pamamahala at pananaw ay di ko sinasang-ayunan. Ang batas na ito ay dapat para sa mga Muslim na mapayapang naninirahan sa Mindanao at hindi para sa kapakanan ng iisang grupo. Isipin sana na hindi lahat ng muslim sa Mindanao ay kasapi ng MILF. 

Sana ay may pangmatagalang solusyon ang gobyerno para dito. Hindi iyong pansamantala lang. Iyong pulido at hindi tapal lang. Dahil kahit sabihing normal na lang ang giyera sa lugar na ito ay napapagod din ang aming mga tenga sa putok at iyakan.

Pagluluksa sa 44 Bayani ng PNP-SAF.
Nakikidalamhati ako sa mga namatay na pulis sa nangyaring sagupaan sa Mamasapano. Maraming Salamat at Saludo ako sa Inyo! Tunay kayong bayani sa mata ng buong sambayanan. Hangad ko din ang HUSTISYA sa inyong paglisan.

Para sa amin na may kapamilya at kamag-anak na nasa puwersa ng militar, ramdam namin ang pakiramdam nang mawalan ng mahal sa buhay dahil sa isang operasyong militar. Ganunpaman, ito ay aming napaghandaan dahil sa kanilang sinumpaang tungkulin at pagpapanatili ng kapayapaan. Hindi lamang sa magugulong bayan sa Maguindanao kundi sa buong parte ng Mindanao at ng bansa.

Salamat sa Pagbisita! Pope Francis

Bilang isang OFW, sa una pa lang, naging kabado rin ako at nag-aalala sa magiging kahihinatnan nang pagbisita sa Pilipinas ng pinakamaempluwensiyang tao sa mundo. Lalo na sa usaping seguridad at disiplina.

Ang Santo Papa ang siyang pinuno ng Simbahang Katolika. Ang pinakamataas na lider na ginagalang at nirerespeto ng buong mundo. Kaya hindi nakakapagtaka na ganoon na lang ang paghahandang ginawa ng pamahalaan at ng mga Pilipino. 

Sinasabing ang Pilipinas ay isang mahirap na bansa. Ngunit pagkatapos nang matagumpay na pagbisita ng Santo Papa sa Pilipinas ay naiba na ang naging pamantayan ko. Mayaman tayo! Sa puso, sa pagmamahal, sa pananalig, at sa pakikipagkapwa.

Kung ako ang Santo Papa ay ito ang magiging unang impresyon ko sa Pilipinas;

Paglabas ko pa lang ng eroplano at nilipad ng hangin ang sombrero ko - Malakas at Matitibay ang mga Pinoy! Kung ganito kalakas ang hangin na dadapo sa akin ay kailangan mo ngang kumain ng kanin araw-araw.

Pagbaba ng hagdanan at nakita ang mga postura ng kadete at mga taong sumasalubong - Elegante, Malinis at Disiplinado ang mga Pinoy.

Narinig ang kanta at pinanuod ang mga batang sumasayaw - Kuwela at Masayahin ang mga Pinoy! Moderno na ang mga Pinoy. Makabagong tugtog at sayaw ang nasilayan sa halip na luma ang inihanda ng mga kabataan.

Pagsakay sa sasakyan at habang binabagtas ang kalsada ay napalibutan ng mga taong nakataas ang kamay na may celphone, camera, at tablet. - Kakaiba nga talaga ang mga Pinoy! 

Halos magdamag na nakabukas ang telebisyon para lamang masundan ang convoy ng Santo Papa sa mga nakaraang araw. Kaya mas sobra pa ang bilang na anim na milyong tao ang nasa Luneta kung isama sa bilang kaming mga hindi nakadalo at mga OFW na nakiiyak, nakikaway, nakisigaw, at nakikanta sa mga screen ng mga telebisyon.

Sa paglisan ng Santo Papa, ay naiwan sa atin (kahit sa hindi katoliko) ang mataas na moralidad ng ating pananalig at pagkatao. Ang mga sakripisyo at paghihintay ay napalitan ng kasayahan at pag-asa. Sa panahon natin ngayon, sakto lamang na may dumating para muli tayong gabayan. Para tayong lampara na halos masaid ang lamang gas ngunit muling nalagyan para muling umilaw nang maliwanag.

Salamat sa Pagbisita Santo Papa. Sa kabila ng mga posibleng karahasan at hindi magandang panahon ay dumating ka sa Pilipinas. Tama ka, hindi ikaw ang Diyos at isa ka lang tao pero ang iyong gawi ay nagsisilbing inspirasyon at dapat naming tularan. Ang iyong mga aral ay di namin kakalimutan.

Embassy on Wheels 2015

Sa mga kababayan na may problema sa pasaporte, heto ang schedule ng Embassy on Wheels (EOW) dito sa Saudi Arabia sa taong 2015. (Heto ang link.)

Mangyari po lamang na bisitahin ang http://www.riyadhpe.dfa.gov.ph/ para kumuha ng appointment at sa iba pang karagdagang mga impormasyon.

#	DATE	CITY	VENUE	SERVICES
1	Jan 09-10 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
2	Jan 16-17 (Fri/Sat)	Al Khafji	TBA	Regular EOW
3	Jan 30-31 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
4	Feb 7 (Sat)	Riyadh	2nd Industrial City	Passport renewal only
5	Feb 13-14 (Fri/Sat)	Hafr Al Batin	Ramada Hotel	Regular EOW
6	Feb 20-21 (Fri/Sat)	Buraydah	Philippine International School, Buraydah	Regular EOW
7	Feb 27-28 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
8	Mar 6-7 (Fri/Sat)	Hail	Al Jabalain Hotel	Regular EOW
9	Mar 12-15 (Thu-Sun)	Sana'a, Yemen	Movenpick Hotel	Regular EOW
10	Mar 22-26 (Sun-Thu)	Al Khobar	Golden Tulip Hotel Al Khobar	Passport renewal only
11	Mar 27-28 (Fri-Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
12	Apr 3-4 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
13	Apr 10-11 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
14	Apr 18 (Sat)	Riyadh	2nd Industrial City	Passport renewal only
15	Apr 24-25 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
16	May 1-2 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
17	May 8-9 (Fri/Sat)	Al Jouf	Al Lagait Esteraha, Sakaka	Regular EOW
18	May 24-28 (Sun-Thu)	Al Khobar	Golden Tulip Hotel Al Khobar	Passport renewal only
19	May 29-30 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
20	Jun 5-6 (Fri/Sat)	Buraydah	Philippine International School, Buraydah	Regular EOW
21	Jun 14-18 (Sun-Thu)	Al Khobar	Golden Tulip Hotel Al Khobar	Passport renewal only
22	Jun 19-20 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
23	Jul 3-4 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
24	Jul 17-18 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
25	Jul 24-25 (Fri/Sat)	Hail	Al Jabalain Hotel	Regular EOW
26	Aug 1 (Sat)	Riyadh	2nd Industrial City	Passport renewal only
27	Aug 7-8 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
28	Aug 14-15 (Fri/Sat)	Buraydah	Philippine International School, Buraydah	Regular EOW
29	Aug 30 - Sep 3 (Sun-Thu)	Al Khobar	Golden Tulip Hotel Al Khobar	Regular EOW
30	Sep 4-5 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
31	Sep 11-12 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
32	Sep 18-19 (Fri/Sat)	Al Khafji	TBA	Regular EOW
33	Sep 20-24 (Sun-Thu)	Al Khobar	Golden Tulip Hotel Al Khobar	Passport renewal only
34	Sep 25-26 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
35	Oct 3 (Sat)	Al Kharj	TBA	Passport renewal only
36	Oct 9-10 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
37	Oct 18-22 (Sun-Thu)	Al Khobar	Golden Tulip Hotel Al Khobar	Passport renewal only
38	Oct 23-24 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
39	Nov 5-8 (Thu-Sun)	Sana'a, Yemen	Movenpick Hotel	Regular EOW
40	Nov 13-14 (Fri/Sat)	Buraydah	Philippine International School, Buraydah	Regular EOW
41	Nov 22-26 (Sun-Thu)	Al Khobar	Golden Tulip Hotel Al Khobar	Passport renewal only
42	Nov 27-28 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW
43	Dec 5 (Sat)	Riyadh	2nd Industrial City	Passport renewal only
44	Dec 6-10 (Sun-Thu)	Al Khobar	Golden Tulip Hotel Al Khobar	Passport renewal only
45	Dec 11-12 (Fri/Sat)	Al Khobar	Al Jazeera International School, Dammam	Regular EOW

Atake sa Bagong Taon

"Kukuhanan ko ng larawan ang Kawayanan Festival", ang nasa isipan ko bago ako nagbakasyon. Ang kapistahan ay ipinagdiriwang sa tuwing unang linggo ng Disyembre.

Nobyembre 23, habang nasa biyahe pauwi ng Pinas, napabalitang may bombang sumabog sa mismong parke kung saan pagdadausan ng pista. Ang lugar na iyon ay ginawang peryahan kaya dagsa ang mga kababayan na sana ay nakikisaya. May namatay at marami ang nasugatan.

Disyembre 31 ng hapon, habang ang lahat ay abala sa pamamalengke para may maihanda sa noche buena, isa na namang karahasan ang naganap sa aking bayan. Isang bomba ang sumabog sa mismong palengke. Marami ang natamaan at mayroon na namang nagpaalam. Ilan sa mga minalas na nasugatan at namatay ay kabarangay ko. Ang bagong taon na sana ay kasayahan ay nabalot ng hinagpis at kalungkutan.

Part of Mlang Public Market after bombing on December 31, 2014. Photo credits to Ms. Gina Eumeda

Prutas at Torotot. Ang naiwanan ng biktima sa lugar matapos ang pagsabog. Photo credits to Mr. Nikko Arvin Mortera.

Ang lahat ay nagluksa, nangamba at natakot. Ang bayan na naging huwaran ng kaayusan at katahimikan ay naging biktima ng karahasan.

Ano ba ang meron sa bayan at ito ang napiling guluhin?

Heto ang ilan sa mga eksena na nakuha ko noong Kawayanan Festival.

Ang bayan ng Mlang sa Hilagang Cotabato ay isang TAHIMIK na lugar. Namumuhay nang SIMPLE ang mamamayan dahil ang karamihan ay nabubuhay sa pagsasaka. Ang pagsasaka ay isang MARANGAL na trabaho na nagbibigay ng inspirasyon sa mga kabataan na magpursige sa pag-aaral.

Ang kapistahan ay ipinagdiriwang at nilalahukan ng lahat. Mula sa pinakamababang opisyal ng barangay hanggang sa pinakapunong opisyal ng bayan. AKTIBO ang lahat dahil sa hanay ng mga litsong baboy na lahok ng bawat barangay at mga LGU.

 Ang litson sa kawayan ay hindi lamang isang pakontest dahil ang lahat ng ito ay ipinamumudmod at IPINAMIMIGAY sa lahat.

At tanda ng PAGGALANG sa tradisyon at paniniwala ng mga kababayan naming hindi kumakain ng baboy, litsong manok naman ang sa kanila ay inaalok.

Ang mga paghahanda na ito ay hindi lamang para pasayahin kaming mga matatanda. Ito ay para maipakita sa mga kabataan ang ibig sabihin ng NAGKAKAISA.

Kaya sa mga kababayan ko, Babangon Tayo! Maging mapagmatyag at sa simpleng pag-iingat sa ating mga sarili ay maibabalik natin ang kaayusan ng bayan.

Sana makamit natin ang hustisya!